مصمم!!

تصمیمم رو گرفتم...
صبح آخرین روز از مرداد،در شرایطی از خواب بیدار شدم که شبش بیشتراز سه ساعت اشک ریختم!
انگار بی دلیل سسسرریز شده بود
ولی تهش من احساس قدرت میکردم...
حس کردم دوباره یه زهرای قوی از خواب بیدار  شده،حتی قویتر از قبل....

باید بیشتر تلاش کنمو بیشتر نظم بدم به کارهام
باید برنامه هامو بنویسمو بزنم روی گونی ای که زدم به دیوار  اتاقم،همون گونی ای  که قراره بود بشه تابلوی برنامه ها و جمله های مثبت!انگار یادم رفته بود ازش،یادم رفته بود که چه قدرتی داره

اگه و فقظ  اگه خودم بخوام!  زهرا  بخواد با تمام وجودش  همه چیز شدنیه،شک ندارم  که  پیشرفت  منتظرمه...

وشکر برای تمااااااام  داشته هام....
برای  تمام مهربونیاش....
شکر....